ลูกขี้อาย หรือมีภาวะ Selective Mutism?
ช่วงนี้หลายๆโรงเรียนพบเด็กในภาวะมากขึ้น Selective Mutism คือ ภาวะที่เด็กสามารถพูดคุยกับคนในบ้าน คนที่คุ้นเคยได้ปกติ แต่เมื่อต้องอยู่ในวงสังคมอื่น เช่น ที่โรงเรียน เด็กจะไม่สามารถพูดได้ ทำให้เด็กไม่พูด ไม่สื่อสารกับครูและเพื่อนที่โรงเรียน พบความยากลำบากในการเข้าห้องน้ำ ถามสิ่งที่ไม่เข้าใจ และไม่มีเพื่อน พ่อแม่มักพบอาการนี้ชัดเจนเมื่อส่งลูกไปโรงเรียน
อาการแบบไหนที่ควรพบแพทย์
– เด็กพูดได้เฉพาะที่บ้าน และบางสถานที่
– เด็กพูดได้เฉพาะกับคนในบ้านและคนที่คุ้นเคย
– เด็กบางคนคุยกับเด็กด้วยกันนอกบ้าน แต่ไม่คุยกับผู้ใหญ่ (ครู)
– บางคนสามารถคุยกับครูเมื่ออยู่กันสองคน แต่พูดไม่ได้หากมีคนอื่นอยู่ด้วย
– มักพบในเด็กอายุ 4-5 ขวบ (เพราะไปโรงเรียนแล้ว เลยเริ่มเห็นอาการ)
พ่อแม่ทำอย่างไรได้บ้างเพื่อช่วยเหลือลูก
1. ไม่พูดเกี่ยวกับอาการไม่พูดของลูกต่อหน้าคนอื่นในวงสังคม
2. เข้าใจว่าลูกจะใช้เวลามากกว่าปกติในการเข้าสังคม ในการเริ่มเล่นกับเพื่อน พยายามทำให้บรรยากาศไม่กดดัน
3. ค่อยเป็นค่อยไป เช่น ถ้าปัจจุบันลูกยังไม่พูดกับพ่อแม่นอกบ้าน อาจจะเริ่มจากการทำให้ลูกพูดกับเรานอกบ้านก่อน อาจใช้ภาษามือ การพยักหน้า ช่วยให้ช่วงแรก หลังจากนั้นค่อยๆ ขอมากขึ้น เป็นการพูดเป็นคำ เป็นต้น
ในช่วงแรกคุณครูอาจต้องใช้มือช่วยในการสื่อสารกับเด็ก ให้เด็กรู้สึกสบายใจ สื่อสารได้ แล้วจึงค่อยๆ ขอมากขึ้นเมื่อเด็กคุ้นเคยแล้ว
4. รอ 5 วินาที ให้ลูกมีโอกาสที่จะตอบอะไรเอง แทนที่จะเข้าไปช่วยตอบ ช่วยพูดแทนลูก
5. อย่าพาลูกเลี่ยงสถานการณ์เข้าสังคม เพราะมันจะยิ่งทำให้ลูกไม่มีโอกาสพัฒนา เด็กจะไม่มีโอกาสดีขึ้นถ้านั่งอยู่บ้านกับคนในครอบครัว
ความสมดุลคือทางออก ดันให้เขาออกจากความสะดวกสบายมาเข้าสังคมบ้าง แต่ก็ไม่กดดันเกินไป เด็กที่เป็นแบบนี้ไม่ใช่เพราะว่าดื้อ ต่อต้าน แต่มันคือภาวะที่เด็กวิตกกังวลจนไม่สามารถพูดได้จริงๆ
วิดีโอการช่วยเหลือเด็ก
https://youtu.be/tAkIXpykB5U
